¡Hasta siempre Titus!
La vida y la muerte son así de caprichosas y en este caso ha sido la muerte la que ha llamado a Titus para que vaya al cielo/paraíso de las tortugas. ¡Me cagoentó...! Después de un súper disgutazo (no de muerte) quiero dedicar esta entrada a mi fiel, discreto y silencioso amigo que en tantas casas y momentos me ha acompañado. Vale que las tortugas no sean de los animales más cariñosos y comunicativos, pero nueve años son unos cuantos y me bastaba con verlo en su rampita tomando el sol o pataleando sin parar en el cristal para sentirme acompañada.
Nunca ninguna otra tortu ocupará tu lugar y aunque ahora Crom y Mitra (dos mini-mini tortus) están en tus dominios, siempre serás "the only one".
Quiero aprovechar esta entrada-homenaje (¡ese Titus guapo!) para darle la bienvenida a las dos tortus, Crom y Mitra, y al pececillo Hans Castorp a mi ya más numerosa familia. Espero que nos acompañen durante muchos años a Greta y a mí.
Nunca ninguna otra tortu ocupará tu lugar y aunque ahora Crom y Mitra (dos mini-mini tortus) están en tus dominios, siempre serás "the only one".
Quiero aprovechar esta entrada-homenaje (¡ese Titus guapo!) para darle la bienvenida a las dos tortus, Crom y Mitra, y al pececillo Hans Castorp a mi ya más numerosa familia. Espero que nos acompañen durante muchos años a Greta y a mí.
Es veritat Irene el Titus es insustituïble, sempre serà aquella tortugueta petita que vas portar a Barcelona un estiu per que la cuidéssim a la terrassa dels avis, i t'tha fet companyia durant nou anys, son molts anys però ara aquesta nova família que tens del Crom i Mitra i el peixet, espero que et facin companyia durant molt més temps. A la vida tot te una durada i la del Titus ha sigut força llarga ! Fins sempre Titus ! Petonets Montse
ResponderEliminar¡Titus forever!
ResponderEliminarYa verás que con tus nuevas mascotas y Greta te sentirás bien arropada.
ResponderEliminarOhhh.. que lástima Airin.. mi más sentido pésame, descansa en paz Titus!
ResponderEliminaroh..no sabes como te entiendo..me duele mucho tu dolor..ese vacio y esa memoria de tu amigo caminando..que ya nunca volveras a contemplar(quien sabe talvez).. bella criatura sabia y compañera..volvio a la luz..al infinito en quien sabe que forma..que seas feliz..y puedas seguir dando amor a quien te acompañe..por Titus.
ResponderEliminar